گوشواره,سازه ای جهت تبدیل مربع به هشت ضلعی برای اجرای گنبد.پیش برآمدگی کنج داخل بنا که با کمک آن می توان مقاطع چهارضلعی رابه 8و16و32 در نهایت به دایره تبدیل کرد.
گوشواره یکی از عناصر تزئینی در معماری اسلامی است,که در دوره ی بعد از اسلام بیشتر به صورت عنصری تزئینی در آمده است. در قرون بعد از اسلام این عنصر با دیگر عناصر تزئینی معماری تلفیق و ترکیبی بی نظیر را به وجود آورده است.
گوشواره را می توان در تیمچه کاشان,تیمچه قم,تالار مسجد جامع اردستان,مسجد جامع قزوین و مقبره ی ارسلان جاذب در سنگ بست که مزین به لوزی های آجری است,یافت
اتاق گوشواره: اتاق گوشواره,در معماری ایرانی به اتاق هایی اطلاق می شده که دو طرف شاه نشین قرار داشته و کوچکتر از آن بودند.از این اتاق ها در زمان هایی استفاده می شده که تعداد مهمان های حاضر,بیشتر از ظرفیت اتاق شاه نشین بوده است و با بازکردن درهای اتاق های گوشواره و اتصال آن ها به شاه نشین,محل پذیرایی مهامان ها را گسترش می دادند.در عمارت عالی قاپور و بسیاری از بناهای دیگر ایران,نوازندگان در اتاق گوشواره می نواختند
